Θα 'σαι για πάντοτε το καλοκαίρι μου..

Back!!Να 'μαι πίσω λοιπόν..Κλείνω τα μάτια και μπροστά μου εμφανίζονται πανέμορφα τοπία δημιουργημένα από την αντίθεση της γαλαζιοπράσινης κρυστάλλινης θάλασσας με το άσπρο των βράχων που την περικυκλώνουν, ακούω τον παφλασμό των κυμάτων, τα γέλια των ΦΙΛΩΝ, τα τζιτζίκια και νομίζω πως είμαι ακόμα εκεί.. Στη μύτη μου έρχονται έντονες αγαπημένες μυρωδιές όπως του καλοψημένου κρέατος στα κάρβουνα, του τραπεζιού στρωμένο με ψαρομεζέδες, τη μυρωδιά του αντηλιακού και του αγαπημένου μου λουλουδιού από τον κήπο της γιαγιάς..Μου είχε κόψει ένα κλωνάρι την μέρα που έφευγα..φούλι.. Είναι μαγικό το πόσα πράγματα μπορεί να σου θυμίζει μια μυρωδιά..Το μυρίζω και στο νου μου έρχονται όλα εκείνα τα ξέγνοιαστα καλοκαίρια στο χωριό μαζί με την αδερφή μου.. Μέρες χαράς!
Ελπίζω να μην αδίκησα κάποιον, πολύ λίγος χρόνος για πολλά αγαπημένα πρόσωπα.. Τελικά αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο καθένας πλέον σηκώνει το σταυρό του έχοντας ως βοηθητικές αλυσίδες όλα όσα ζήσαμε παλιά μαζί..Τίποτα καινούριο δεν πρόκειται να σβήσει τα όσα ζήσαμε μέχρι τώρα στη ζωή μας, και καλά και κακά..Τα καλά τα κρατάμε και ανατρέχουμε σ' αυτά για να μας γεμίσουν με δύναμη και αισιοδοξία..Για να μας χαρίσουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπο μας που θα μας κάνει να πούμε πως αξίζει να πολεμήσουμε και αυτή τη φορά..Τα κακά τα κρατάμε σαν ένα φάρο, που μας προστατεύει από τα βράχια όταν εμείς δεν βλέπουμε καθαρά και η θάλασσα μας παρασέρνει..Γιατί αυτό είμαστε, ένα καράβι που ταξιδεύει..Άλλοτε μέσα από γαλήνιες θάλασσες απολαμβάνοντας τα διαμαντάκια που δημιουργεί το φεγγάρι πάνω τους, και άλλοτε μέσα από φουρτούνες και τρικυμίες..Και όπως κάθε καλός καπετάνιος, μαθαίνουμε πως να οδηγούμε το καράβι μας μέσα από εμπειρίες, αφού η πρώτη φουρτούνα πάντα θα είναι και η πιο δύσκολη.. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που αληθινά νοιάζονται για μας.. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους αφήσουμε να ταξιδέψουν μαζί μας.. Δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι καλύτεροι καπετάνιοι από μας, αλλά ίσως να έχουν ζήσει εκείνη την περιπέτεια που σε εμάς λείπει και κάνει το ταξίδι μας πιο δύσκολο..
Γι' αυτό έχω φίλους. Και μάλιστα πολλούς. Πιστεύω ακράδαντα στη δύναμη των ανθρώπων. Με μια λέξη, μια φράση, ένα χαμόγελο μπορούν να σου αλλάξουν τη μέρα σου. Λατρεύω να συζητώ μαζί τους, να μαθαίνω εμπειρίες και προβλήματα τους και φυσικά όπου μπορώ να βοηθώ.. Και για αυτά όλα που μου προσφέρουν τους αγαπώ.
Ξαπλώνω πλέον όχι στην ξαπλώστρα της παραλίας αλλά στο κρεβάτι μου και όχι περιτριγυρισμένη από εκείνους αλλά από τοίχους.. Παρόλα αυτά ακόμη και τώρα μια ηλιαχτίδα μου γαργαλάει το χέρι κάνοντας το να μοιάζει φτιαγμένο από χρυσόσκονη..όπως και εκεί..Λες και είναι εκείνοι και μου στέλνουν λίγο από τον ήλιο που λούζει τώρα τα κορμιά τους στη παραλία για να μου δώσουν δύναμη να πω πως μια φουρτούνα είναι και αυτός ο μήνας και θα περάσει..Γιατί έτσι είναι οι φίλοι, πάντα βρίσκουν τον πιο περίεργο τρόπο να σου δείξουν πως πάντα είναι εκεί!!