Wake me up when September ends..

Καλημέρα!Γιατί η καλημέρα απ' το πρωί φαίνεται. Από τη μέρα που επέστρεψα είμαι άρρωστη στο κρεβάτι. Δεν μπορείτε να πείτε ίσως να κλέβω ακόμη λίγες μέρες ξεκούρασης. Αν και εάν με ρωτάτε θα προτιμούσα με χίλια να βρισκόμουν καλά στο γραφείο. Ανοίγω λοιπόν τα μάτια μου και αποφασίζω πως σήμερα είναι η μεγάλη μέρα. Νιώθω ελαφρώς καλύτερα-τουλάχιστον έτσι νόμιζα μέχρι που ξανάνιωσα τα συμπτώματα της λιποθυμίας την οποία έζησα μερικές μέρες πριν και μάλιστα εν ώρα πτήσης!-και λέω από σήμερα αρχίζει ο Γολγοθάς. Και μετά πάλι σκέφτομαι γιατί να τον ονομάσω Γολγοθά; Αφού μου αρέσουν οι περιπέτειες στα βουνά, ας το ονομάσω καλύτερα ταξίδι.."Γιατί η κάθε εμπειρία είναι μια περιπέτεια και όχι κάθε περιπέτεια εμπειρία". Αυτό είναι το μότο κάποιου πολύ καλού μου φίλου που εάν το σκεφτείτε λίγο θα δείτε πως έχει δίκαιο. Για να μη μιλάω μόνη μου το ταξίδι αυτό αφορά περίπου 100 σελίδες οι οποίες πρέπει να γραφτούν σε 4 εβδομάδες ακριβώς. Κι εγώ αντί να γράφω πυρετωδώς βρίσκομαι κατάκοιτη στο κρεβάτι. Αυτό σκεφτόμουνα ενώ έφτιαχνα το τσάι μου- αγγλικό με λίγο γάλα και μέλι δοκιμάστε το!- και η βροχή έπεφτε με δύναμη στο παράθυρο της σοφίτας μας. Τσάι πίνω ή πέτρα; Ρίχνω λοιπόν λίγο ξύδι στο βραστήρα γιατί έχει τη μαγική ιδιότητα να την σβήνει σαν σβηστήρι. Η αρχή είναι πάντα δύσκολη. Δεν έχω γράψει ούτε λέξη, εκτός από κάποιες μικρές αναφορές που έκανα για να μην χάνομαι. Γιατί λαβύρινθος είναι μη νομίζετε! Σκέφτομαι λοιπόν να αρχίσω με λίγο διάβασμα μπας και πάρω καμιά ιδέα. Το έχω ξανακάνει αλλά μάλλον τότε ήμουν καλύτερα προετοιμασμένη. Δεν με φοβάμαι όμως. Ο φόβος καταστρέφει οτιδήποτε προσπαθείς να χτίσεις. Το μόνο που ελπίζω είναι να μην επηρεάσω τους άλλους γύρω μου με τις κρίσεις που ξέρω θα με πιάσουν. Γιατί δεν μπορεί σίγουρα θα με πιάσουν. Μέχρι να σας τα γράψω αυτά χαμογέλασε και ο ήλιος. Πρέπει να δείτε τι παιχνίδια κάνει με το κυπαρίσσι έξω απ το παράθυρο..Λάμπουνε τα πάντα! Έτσι είναι όταν περάσουν οι δυσκολίες μετά τα βλέπεις όλα να λάμπουν και ξεχνάς εντελώς πως ήταν πριν από μισή ώρα που απειλούσε να καταστρέψει τον κόσμο. Αποφάσισα τελικά πως θα το πάρω χαλαρά και θα τα καταφέρω που θα μου πάει. Έτσι κι αλλιώς ποτέ δεν θα είναι ευχαριστημένος το 'χει ο χαρακτήρας του να το παίζει κάποιος.. Πάω να καθαρίσω το μυαλό μου με ένα μπάνιο..Λατρεύω το ήχο του νερού να χτυπάει το μέτωπο μου..Και μετά αρχίζουμε γράψιμο! Καλή μας τύχη!!